yarı finalin 2. maçını bjk abdi ipekçi'de kazanarak seriyi 1-1 getirdi. ilk maçta yine son topa kadar getirmeyi başarmıştı beşiktaş. biz ters gelen bi takım olduğu sene içinden malum, bu ilk iki maçta da yine net görüldü. koç ergin ataman'ın bize karşı içeriyi kapatıp şutu riske ettiğini biliyoruz. buna rağmen ilk maçta garip bi şekilde içeriden bariz üstünlük kurmuştuk beşitaş'ın içeri kapanma stratejisine rağmen. ikili oyunlarla veya pota altına indirilen topların pota altı oyuncularımızla bitirmeyi başarak. buna rağmen beşiktaş'ın son topa kadar oyunu getirmesi beşiktaş'ın bu seneki enteresan karakteri. uzunlarımızın iyi gününde, beşiktaş uzunlarının da savunmada kötü gününde olduğunu söyleyebiliriz ilk maç için. ikinci maç beşiktaş yine aynı stratejiyle sahadaydı ve bizi dış şuta yönlendirdiler. içeriden doğru düzgün sayı bulamadık, dış şuta bağımlı kaldık. maçın ilk yarısında bunlar girse de ikinci yarı pota dövdük. ilk maçta olmasa da ikinci maçta strateji tutmuş gibi gözüktü. tabi başka bi sürü faktör de var maçın kaybedilmesinde ama bu temel stratejinin ana etken olduğu kanaatindeyim. kalan maçlarda buna bi çare bulmak lazım taktiksel olarak. bundan bağımsız; savunma direncini el'de alıştığımız galatasaray seviyesine de getirmek lazım. seri ortada. şu anda psikolojik faktörler tamamen beşiktaş lehine. bizim takımın ise sene içinde kazandığını bi tecrübe var. finale kalamazsak çok yazık olacak. futbol takımının kazandığı şampiyonluk sevinci kursağımızda kalacak tabiri caizse. euroleague hayal olacak hatta. tabi enseyi karartmamak lazım; hala beşiktaştan iyi takımız.
paezb:
beşiktaş aslında sezon içinde de özellikle türkiye kupasında ve bizim efsane üçlük yüzdesiyle oynadığımız lig maçında da benzer bir savunma stratejisiyle oynamıştı. bugün özellikle ilk yarı tamamen bizim p&r'leri engellemeye yönelik içeriyi korumakla mükellef bir beşiktaş savunması vardı. dış şut yüzdemiz çok düşük olmasa da iç-dış dengesi sağlanamayınca bir türlü oyunun kontrolünü elimize alamadık.
fakat yinede asıl sorun bu maç ve son birkaç aydır bizim savunmamız. bugün ayan beyan ortaya çıktı ki elimizde hawkins'in arkasında duracak bir oyuncumuz yok. gordon bile bunu başaramıyor ve daha da kötüsü hawkins her penetre ettiğinde savunma yerleşimimizde büyük fiyaskolar yaşanıyor. erceg'in bulduğu şutların genel bir oranlama yaparsak muhtemelen %60-70 civarı boş şutlar. hakeza serhat'ın şutları. bu şutların adresine baktığımız zaman ise takımın guardı arroyo değil hawkins'in imzasını görüyoruz.
burada savunmada yaşadığımız sıkıntılar için belki zone denenebilirdi en azından hawkins'in elini kolunu sallayarak içeri girmesini bir nebze önlemek için. ama o zaman da dış şutlar vs. ki mahmuti switch yaparak rakibi bozmaya çalışmıştı kısa bir süre denesek bile. sonuçta hala top16 seviyesinde değiliz. savunmada motivasyon sorunu yaşadığımız açık. hele nihad djedovic'in çok kötü olduğu bir günde. iyi gününde olsa yine hawkins'in arkasında duramaz ancak o olsa jamon'u 1-2 rotasyonunda daha aktif görebilirdik ve hücumda onun yaratıcılığından faydalanabilirdik.
bugün özelinde maçın gidişatının farklı olacağı rotasyondan da belliydi. hoca boris'i biraz iyi durumda görünce yada muhtemelen bu maç için özel hazırlamıştır bilmiyorum cevher'i düşünmedi. fakat sonra özellikle son periyotun kırılma anlarında sahada anlamsız bir durum oluştu. ender, göksenin ve boris parkede tüm şutları kullanan ve sorumluluk kullanan oyunculardı. bizim daha önce görmeye alıştığımız bir şey değildi bu.
bugün olmadı ama seri henüz kaybedilmedi. belki avantaj gitti ama en azından bu trenin euroleague ve mevcut yapılanma için olduğunu, şampiyonluğun ne anlama geldiğinin farkına varacak bir oyuncu topluluğuna sahip olduğumuzu düşünüyorum. işin anahtarı savunma, savunmayı hatırlarsak biz bu turu geçeriz.
dekodan not: bu seferlik böyle bi format deneyelim dedik. tutarsa bizimdir, devam ederiz. aynı yazıda birden fazla yazarın fikri olsun. saçma gözükse de biz de çok akıllı adamlar değiliz. ilk ve belki son olur. sağımız solumuz belli olmaz :(
paezb:
beşiktaş aslında sezon içinde de özellikle türkiye kupasında ve bizim efsane üçlük yüzdesiyle oynadığımız lig maçında da benzer bir savunma stratejisiyle oynamıştı. bugün özellikle ilk yarı tamamen bizim p&r'leri engellemeye yönelik içeriyi korumakla mükellef bir beşiktaş savunması vardı. dış şut yüzdemiz çok düşük olmasa da iç-dış dengesi sağlanamayınca bir türlü oyunun kontrolünü elimize alamadık.
fakat yinede asıl sorun bu maç ve son birkaç aydır bizim savunmamız. bugün ayan beyan ortaya çıktı ki elimizde hawkins'in arkasında duracak bir oyuncumuz yok. gordon bile bunu başaramıyor ve daha da kötüsü hawkins her penetre ettiğinde savunma yerleşimimizde büyük fiyaskolar yaşanıyor. erceg'in bulduğu şutların genel bir oranlama yaparsak muhtemelen %60-70 civarı boş şutlar. hakeza serhat'ın şutları. bu şutların adresine baktığımız zaman ise takımın guardı arroyo değil hawkins'in imzasını görüyoruz.
burada savunmada yaşadığımız sıkıntılar için belki zone denenebilirdi en azından hawkins'in elini kolunu sallayarak içeri girmesini bir nebze önlemek için. ama o zaman da dış şutlar vs. ki mahmuti switch yaparak rakibi bozmaya çalışmıştı kısa bir süre denesek bile. sonuçta hala top16 seviyesinde değiliz. savunmada motivasyon sorunu yaşadığımız açık. hele nihad djedovic'in çok kötü olduğu bir günde. iyi gününde olsa yine hawkins'in arkasında duramaz ancak o olsa jamon'u 1-2 rotasyonunda daha aktif görebilirdik ve hücumda onun yaratıcılığından faydalanabilirdik.
bugün özelinde maçın gidişatının farklı olacağı rotasyondan da belliydi. hoca boris'i biraz iyi durumda görünce yada muhtemelen bu maç için özel hazırlamıştır bilmiyorum cevher'i düşünmedi. fakat sonra özellikle son periyotun kırılma anlarında sahada anlamsız bir durum oluştu. ender, göksenin ve boris parkede tüm şutları kullanan ve sorumluluk kullanan oyunculardı. bizim daha önce görmeye alıştığımız bir şey değildi bu.
bugün olmadı ama seri henüz kaybedilmedi. belki avantaj gitti ama en azından bu trenin euroleague ve mevcut yapılanma için olduğunu, şampiyonluğun ne anlama geldiğinin farkına varacak bir oyuncu topluluğuna sahip olduğumuzu düşünüyorum. işin anahtarı savunma, savunmayı hatırlarsak biz bu turu geçeriz.
dekodan not: bu seferlik böyle bi format deneyelim dedik. tutarsa bizimdir, devam ederiz. aynı yazıda birden fazla yazarın fikri olsun. saçma gözükse de biz de çok akıllı adamlar değiliz. ilk ve belki son olur. sağımız solumuz belli olmaz :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder