sezon bittiğinde bu maçtan daha iyi oynadığımız, bu maç kadar istediğimiz bir maç daha olmayabilir. belki bugün aslında sezon bizim için bitmiş bile olabilir ama bu maç tüm sezonun hatta galatasaray tarihinin en efsane maçları listesine girecek.
galatasaray cezalı hocasına, hafta içi kaybettiği beynine, kalbine, her şeyi olan arroyo'ya, 6 kişilik rotasyona rağmen fb ülker'i 40 dk boyunca istediği oyuna mecbur ederek bu maçı kazandı. şanslıydı ama o şansı yaratmak için her şeyi yaptı.
galatasaray lig tv spikeri ve yorumcuların söylediğinin aksine tempo ve hızlı oyun silahını hazırlamıştı fb ülker'e karşı. aslında bu silah değildi mecburiyetti. çünkü fenerbahçe hem daha yetenekli ve yüzdeli oyunculara sahipti hem de sete sette galatasaray'dan daha fazla opsiyon yaratabiliyordu. oysa galatasaray'ın elinde sadece sinan güler ve vlad micov'un ikili oyunları ve justin carter'ın 1e1'de fiziksel yetileriyle çıkartacağı oyunlara sahipti. oysa yaklaşık 12 bin kişilik koroyu arkasına alıp daha hızlı oynayarak pozisyon sayısını artırıp hata yapma lüksüne sahip olacak, iki takım arasındaki farkları savaşarak - ofansif ribaund, blok, top çalma- minimize edebilecekti. staff alba berlin maçında yapmamız gereken şeyi bugün sahneye koydu ve bu plan istekle de birleşince maçı getirdi.
elbette bu tip dar rotasyonla mücadele edilen maçlarda maçın sonunu oynayabilmek için enerjinizi daha iktisatlı kullanmak bir yöntemdir ancak yaratıcı oyuncu sayısı sınırlı olan galatasaray'ın maçı kazanacak noktaya getirebilmesi için oyunu daha başka parametreler üzerinden oynaması lazım gelirdi. sadece kolay ve çabuk basket bulmak değil rakibin hücumunu kendi hücumumuzla şekillendirmek. taraftarı arkasına alan galatasaray bu yöntemle belki de kariyerinde böyle şut performansı görmeyen sinan güler'e üst üste iki tane imkansız ginobili şutu attırdı. fenerbahçe ise o imkansız galatasaray hücumlarından sonra doğruya değil sayıya yöneldi. onlar da goudelock'la imkansız şutlar soktular belki ama onların planı bu değildi. bu plan galatasaray'ındı. ve bu kurgu maç boyunca yalnızca 1 yada 2 p&r baskete izin veren galatasaray savunmasının da anahtarıydı.
yağızer uluğ maçın başından sonuna muhteşem bir coaching gösterdi. işler iyi giderken hadi şu oyuncuyu biraz dinlendireyim fikrine kapılmadı. momentum bizdeyken bunda ısrar etti. bu olayın şöyle olumlu bir tarafı var ki tek maçlarda genelde dar rotasyon özellikle takım kimyası ve oyuncuların maça inancı noktasında çok mühimdir. ilk 15 dk oyuncu değiştirmemek de bence bu kapıyı açan anahtar.
hakeza istatistik kağıdını elinize aldığınızda göreceğiniz şey olan faul sayıları da bununla irintili. herkes sorumluluğunun farkında. maçın sonunu da kendisinin oynayacağını biliyor ve maç boyunca bakıyoruz transition savunmalarında bile faulden önce her şeyi yapmaya çalışan bir takım var.
oyuna geçtiğimizde ise ilk yarı boyunca sinan güler'le oynadığımız ikili oyunlarla maçta kaldık. fakat bu maçı kazanmak için yeterli olmayacaktı bunu biliyorduk. diğer iki kısa oyuncumuzun da oyuna girmesine ihtiyaç vardı. justin carter oyundaydı ama bir türlü istediği şekilde bitiremiyordu. micov ise maça çok uzaktı. maçın kırılma ya da galatasaray'ın kazanma noktasına gelmesini sağlayan da micov'un maça dönüşü oldu. 3.çeyrek şutunu soktu ve ondan sonra istediğini yapmaya başladı. bir devrede 16 sayı atması bile değil mevzu. önemli olan galatasaray hücumlarını sinan dışında birinin yönlendirebilmesi. o topu alıp tepe p&r oyununu oynadığında fb ülker savunması neyi yapacağını bilmesine rağmen engel olamadı. ne yapması gerekiyorsa onu yaptı. potaya gitti, pası gördü, faul aldı. maçın kahramanı sinan güler'di ama maçı kazandıran olay micov'un oyuna kafa olarak girişi oldu.
galatasaray bugün efsanevi bir maç kazandı ama bundan sonrası en az bugün kadar zor olacak. gelecek adına çok umutvar şeyler söylemek de kolay değil. ancak bugünün bize gösterdiği şu: arroyo gittiğine göre artık envanterimize uygun şeyi oynamamamız lazım. bu kadro arroyo oyununu oynayamaz. bu kadro sete sette çözülemeyecek şeyler üretemez. bu kadro bu oyunu oynar. koşar, ısırır, ister. kısacası tempo yapar. bu bizi belki şampiyon yapmaz ama içeride taraftarla oynayacağımız her maçı kazanabilecek noktaya getirebilir.
daha efsanesi oynana kadar kızılyıldız ve bugünkü fenerbahçe maçı sezonun maçlarıdır. tıpkı cska maçı gibi. ama yeni bir efsane neden olmasın?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder