galatasaray kadro planlaması #1

bizim için transfer sezonu bundan yaklaşık 1 ay önce tırabıl tarafından mesaj kutuma gönderilen "2 zenciyle yurolig'de f4 yaparız renkdaş" mesajıyla resmen açılmıştı ki deko'nun limon sıkma işini abartıp "sinan can't güler camiamıza hayırlı olsun" duyumuyla tüm hevesimiz kaçıvermişti bile. sonrasında obra, mirza, zoriç, nemanja derken kendimi leventdem'den çapkınlık dersi alırken buldum.

via cem erman

tabii biz bunların peşindeyken murat özyer boş durmadı ve transfer piyasasının aranan adamı oldu. sayesinde sportando'da top3 european team listesine girdik hemde 1. sıradan. avrupa yazın en sıcak günlerini  bizi konuşarak geçirdi.

neyse ki ekmek kapımız bu ve biz de işimize döndük. bu sene ki tatilini gözlerden ırak muğla yatağan termik santrali kıyısındaki evinde şortuyla deli yürek'in eski bölümlerini hatim eden tırabıl'ın ergin ataman'a tahmini uzaklığı arttığı için bu sene duyum yok. ama tahmin var. biz de bu tahminlerle başlıyoruz. 

murat özyer - ergin ataman'ın adımları ve söylemleri ışığında bu seneki galatasaray'ın stratejisini biraz irdelemek lazım. planlama nedir? geçen seneden farkı nedir? hedefler ne olmalı? artı ve eksi yönler vs. 

galatasaray ve ergin ataman ortaklığı başladığı gün şu olacaktı: kaliteli oyuncularla oynanacak biraz bireysel, biraz fiziksel ve ergin ataman'ın oyunculara esneklik tanıdığı saha içinde hawkins liderliğinde, maç içi hamleleriyle rakibi alt edebilecek bir takım. plan öyleydi ki jamont - domercant - hawkins üçlüsü gibi geniş, sizelı, güçlü kısa rotasyonunu açabilecek ve onların oyunlarını üst seviyeye çekebilecek uzun rotasyonu. dudley ve dong hamlesi de sırf bu yüzdendi. o zaman anlatmaya çalıştığımız neden dorsey değil de dong bu sebeptendi. ancak bu planlamada 2 şey planları değiştirdi. 1.si  4 numaraya şutör oyuncu alınacakken macvan'ın markete düşmesi ve ataman'ın bu fırsatı kaçırmak istememesi, 2.si ise jamont'un 1 numarada ataman'ın fikriyle uyuşmaması. ( ki burada bir ekleme yapayım bence ataman her halukarda arroyo eklemesi yapacaktı. domercant sakatlanmasa bile ) 

tabii bunlar planlarda meydana gelen sapmalardı. üstüne henry domercant'ın sakatlığı ve david hawkins'in malum olayları eklenince sezon başı planlanandan bambaşka yerlere gidildi ama sonunda şampiyonluk geldi. neyse yazdıkça çok uzuyor o yüzden bağlantıya geçelim.

geçen sene başında bireysel ve pozisyonuna göre güçlü oyuncu tercihleriyle bir yapı kurulup kısa oyunculara alan açmak prensibiyle bir takımken domercant ve hawkins yerine arroyo - markoishvili eklemesiyle daha paylaşımcı daha fazla ikililer kullanan bir takıma evrildik. şimdi ise euroelague arenasındayız.

euroleague'de başarılı olmak, orada var olmak, iddialı olmak için süregelen başarı ve kadroya sahip olmak kadar oraya uygun oyunu oynamak da şart. yerel liglerde veya elemeyle ilerleyen turnuvalarda sürpriz yapmak, eski usul tek bir oyuncunun eline bakan takımların başarılı olma ihtimalleri var ancak euroelague'de bu oyunun başarılı olma şansı orta vadede yani top16 boyunca nünkün değil. geçen seneki siena örneğini hatırlamakta fayda var. ilk 5 maçta 5-0'la başlayan bobby brown önderliğindeki siena daha sonra oynadığı maçlarda beşiktaş - fb ülker görüntüsü çizdi. en büyük nedeni ise bobby brown dışındaki diğer oyuncuların rollerinin ve sorumluluk dağıtımlarının doğru yapılamaması sebebiyle b.brown çoğu zaman tek kaldı ve kaldıramadı, savunmaların ona odaklı hale gelmesi onu yıprattı, raydan çıkarttı ve siena 5-0'dan sonra playoff yapamadı.

bizim bu sezonki kadro planlamasının ilk halkası oyun kurucu ve carlos arroyo olayına da bakışım biraz bu yönden kaynaklı soru işaretleriyle doluydu. euroelague içn zoran planinic - daniel hackett guard rotasyonunu kurup jamont ve arroyo'yla yolları ayırmak doğru olabilecek bir kurgu ancak ergin ataman için önemli olan güvendiği oyuncularla çalışmak. biz düşünürken o daha az düşünüp pratikte sorunları hallediyor çünkü o sorunları halledecek oyuncularla çalışıyor. 

bu yüzden vassilis spanoulis olmadığı sürece arroyo'nun gitmeyeceği neredeyse kesin gibiydi. ki ataman'ın spanoulis - arroyo ikilisini beraber oynatma planı varmış ki avrupa basketbolunda yeni bir çığır açılabilirdi yada 20m euro'yla gelen hüsran başlığı şubat gelmeden atılırdı. spanoulis olayının detayından öğrendiklerimize gelirse büyük düşünür pardon duyumcuların gazlaya gazlaya mundar olduğu spa - gs olayı fiyat teklifi düzeyine bile gelememiş ya neyse.  

2. olayımız ise zoran planinic muhabbetiydi. ne çok heyecanlandırdığı söylemem gereksiz olsa gerek :) avrupanın en özel adamlarından biri ancak onun gelişi jamont değişimiyle olacağı için ve üstüne arroyo - zoran arka alanı oluşacağından bir korku sarması çok sürmedi. topu elinde isteyen, yönlendirici pozisyonda 2 oyun kurucu ve onların dışında kontratlı 6 yabancı oyuncu daha yani gönderilecek 2 yabancı ( jamont - macvan ) savunmada her şey sil baştan olacak, elimizde etkili atlet ve delici olmayacak ve en önemlisi iki tane 50'den 100 yapamayacağız üstüne belki 50'den de olacağız ( arroyo - planinic )

diğer yandan yapılacak uzun transferi ve macvan'ın durumu da yapılacak hamleleri belirleyici faktör oluyordu. davis'e göre başka, milicic'e göre başka, jawai'ye göre başka değerlendirmeler yapıyorduk. ki biz 3-4 hafta önce makoishvili'yi yiyecekler matmazel noktasına bile geldik. bunca karışıklık içinden begiç çıkmadığı için de şanslıyız tabii orası ayrı.

yazı çok uzun olacağı için iki bölüme ayıralım dedik. kadro ve isimlere yarın geçelim.